Środki ochrony indywidualnej

Zadaniem rozporządzenia w sprawie środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest ustanowienie reguł znajdujących zastosowanie do wyposażenia projektowanego i wytwarzanego z myślą o osobach potrzebujących ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń dla zdrowia bądź bezpieczeństwa.

Od dyrektywy 89/686/EWG w sprawie wyposażenia ochrony osobistej do rozporządzenia (UE) 2016/425 w sprawie środków ochrony indywidualnej: Dnia 21 kwietnia 2018 roku nowe rozporządzenie zastąpiło dawną dyrektywę 89/686/EWG w sprawie wyposażenia ochrony osobistej. Rozporządzenie to uwzględnia nowe technologie i procesy rozwoju środków ochrony indywidualnej i wprowadzania ŚOI na rynek. Poza odzwierciedleniem nowej technologii, kształt nowego rozporządzenia podnosi poziom bezpieczeństwa użytkowników oraz pilnuje uczciwej konkurencji między przedsiębiorstwami i rynkami.

Nowe rozporządzenie nie musi być przy tym transponowane do krajowego prawa każdego z państw członkowskich, jako że jest wiążącym aktem ustawodawczym. Będzie obowiązywało w całości w całej Unii Europejskiej, bez rozróżnienia względem ustawodawstwa krajowego. Stosuje się ono także do państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (Liechtenstein, Norwegia, Islandia). Do stosowania rozporządzenia zobowiązane są również kraje objęte szczególnymi umowami acquis communautaire, tzn. o dorobku wspólnotowym (Szwajcaria, Turcja).

Najważniejsze spośród zmian wprowadzonych nowym rozporządzeniem są następujące:

• Określono obowiązki importerów i dystrybutorów – także tych prowadzących działalność online.
• Do produktu musi być dołączona deklaracja zgodności UE, albo informacja dla użytkownika musi zawierać powiązane informacje, w tym adres strony internetowej, na której można uzyskać wgląd w deklarację zgodności UE.
• Dokumentacja techniczna i deklaracja zgodności UE muszą być dostępne przez okres 10 lat od momentu wprowadzenia produktu na rynek.
• Obowiązkowy certyfikat zachowuje ważność przez okres maksymalnie pięciu lat.
• Producent musi podawać do wiadomości swoją (1) nazwę, (2) zarejestrowaną nazwę handlową lub markę oraz (3) jednoznaczny adres korespondencyjny do kontaktu: na produkcie, a jeśli to niemożliwe ze względu na wielkość lub cechy fizyczne produktu – na jego opakowaniu i/lub w towarzyszącej mu dokumentacji.
• Produkty muszą być oznaczane typem oraz numerem seryjnym lub numerem partii.
• Wszelkim kompetentnym organom nadzoru rynku zezwala się i zaleca bezpośredni kontakt z upoważnionym przedsiębiorcą, nawet jeśli siedziba tegoż mieści się w innym państwie członkowskim.

Rozporządzenie określa różne kategorie ŚOI, takie jak odzież robocza, regulowana normą EN ISO 13688 2013, rękawice robocze, regulowane normą EN 420:2003+A1:2009, oraz ochrona oczu, uszu i stóp.

Więcej informacji na ten temat: Komisja Europejska