Rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi

Ta norma obowiązuje w odniesieniu do wszelkiego rodzaju rękawic ochronnych, w kwestii zagrożeń mechanicznych i fizycznych związanych ze ścieraniem, przecięciem ostrzem, przedarciem i przebiciem, a także – o ile dotyczy – uderzeniem. Poziom zapewnienia bezpieczeństwa wyznacza się na podstawie wyników poszczególnych prób – im wyższy numer lub dalsza litera, tym wyższy poziom zapewnienia bezpieczeństwa. Wyniki wskazuje się za pomocą piktogramów, co sprzyja szybkiemu rozpoznawaniu właściwości rękawic.

a. Odporność na ścieranie określa się na podstawie liczby cykli wymaganych do przetarcia próbki. Odporność na ścieranie mierzy się jako liczbę cykli wymaganych do powstania dziury. Najwyższy poziom to 4 – odpowiada on 8 000 cykli.

b. Odporność na przecięcie ostrzem kolistym określa się na podstawie liczby cykli wymaganych do przecięcia próbki za pomocą okrągłego, wirującego ostrza poruszającego się ze stałą prędkością. Współczynnik określa się w drodze porównania rezultatu z wynikiem odpowiadającym materiałowi wzorcowemu. Najwyższy poziom to 5 – odpowiada on współczynnikowi 20.

c. Odporność na przedarcie określa się na podstawie siły wymaganej do rozdarcia próbki, a definiuje jako siłę wymaganą do rozdarcia prostokątnej próbki naciętej w połowie długości. Podczas próby wymagane jest całkowite rozdarcie próbki. Najwyższy poziom to 4 – odpowiada on wartości 75 N.

d. Odporność na przebicie określa się na podstawie siły wymaganej do przedziurawienia próbki ostrzem normalnej wielkości poruszającym się z typową prędkością (10 cm/min). Najwyższy poziom to 4 – odpowiada on wartości 150 N. W każdym przypadku 0 oznacza najniższe osiągi. Wyszczególniono tu wymagania odpowiadające poszczególnym poziomom zapewnienia bezpieczeństwa. Oznaczenie poziomu zapewnienia bezpieczeństwa towarzyszy piktogramowi.

e. Odporność na przecięcie ostrzem prostym wyznacza się przez potraktowanie próbki prostym ostrzem, aż do przecięcia. Jest to miara kontaktowego docisku ostrza wymaganego do wykonania przecięcia posuwem o długości 20 mm. Zakres klas bezpieczeństwa rozciąga się od „poziomu A” odporności na przecięcie, któremu odpowiada siła docisku z przedziału od 2 do 5 N, do „poziomu F”, któremu odpowiada siła docisku przewyższająca 30 N.

f. Próba odporności na uderzenia ma charakter opcjonalny, i znajduje zastosowanie do rękawic o specjalnych właściwościach odporności wnętrza lub wierzchu bądź kostek dłoni na uderzenia. Testy przeprowadza się w sposób zgodny z punktem 6.9 normy EN 13594:2015, Rękawice ochronne dla motocyklistów. Rękawice spełniające wymagania dotyczące odporności na uderzenia oznacza się kodem literowym „P”.